Zelfzorg, zelfzorg en nog eens zelfzorg. Je hoort het overal om je heen dat we goed aan zelfzorg moeten doen en de roep wordt steeds indringender! En dat is ook niet zo gek, want mensen lijken wel met bosjes om te vallen. De vele eisen van het werk en daarnaast thuis, oftewel van het leven, niet meer aan te kunnen. Ook dat is helemaal niet gek, want de verwachtingen waar we met z’n allen aan proberen te voldoen, zijn die menselijk gezien nog wel haalbaar? En waarom zouden we daar überhaupt aan willen voldoen? Wat levert het op? In mijn ogen vooral stress, depressie, burnout, of hoe je het ook maar wil noemen…
Deze manier van maar doorgaan draagt in ieder geval niet bij aan wat we graag beogen met het werk als jeugdprofessional: een verbetering van de situatie van kinderen en jongeren die vastlopen, nare dingen meemaken, steun en warmte nodig hebben om het leven aan te kunnen, om te groeien, als het ouders of andere opvoeders onvoldoende lukt om dit te bieden (om wat voor reden dan ook).
Tijdens de ratrace is het moeilijk stilstaan
Dat we als jeugdprofessionals meer aan zelfzorg moeten doen om in balans te blijven in deze ratrace, dat is denk ik wel helder, maar wat is nu eigenlijk zelfzorg? Is het een loze kreet? En waarom zijn we vaak zo chronisch slecht voor onszelf aan het zorgen? En waarom gaan we vaak maar gewoon mee in de malle molen en lijkt het of we daar niet zomaar uit kunnen ontsnappen? (dat hoor ik tenminste best vaak..)
Heel vaak lees ik tips wat je kan doen om goed voor jezelf te zorgen. Zoals: neem wat vaker tijd voor jezelf, ga de natuur in, neem pauze, doe op een werkdag een wandelingetje tussendoor, stel je grenzen, zeg eens vaker nee, mindfulness et cetera. En ja dat zijn goede tips. Niks mis mee!
Helpen die tips mensen meteen van hun stress, burn-out of depressie af? Nee, helaas niet, was het maar zo simpel. Vaak lukt het niet om dit soort tips echt langdurig te integreren of ze helpen maar deels.
Diepgewortelde patronen
Wat maakt dat die handige en waardevolle tips misschien best even kunnen helpen maar bijna nooit langdurig? Het zijn juist de diepgewortelde patronen, overtuigingen en angsten die we bij ons dragen die het zo lastig maken om echt wezenlijk anders te gaan handelen. Om echt goed voor onszelf gaan zorgen en onszelf te waarderen zoals we zijn. We vinden dat we dit moeten, dat moeten, dat we het toch niet kunnen maken als… vul zelf maar in. In de basis zijn we meestal trouwer aan de afspraken met anderen dan aan de afspraken met onszelf. De meeste mensen en vooral hulpverleners, zijn best streng voor zichzelf. Herkenbaar?
Gedachten, aannames, overtuigingen over wat we allemaal moeten kunnen en waar we aan moeten voldoen, nemen we behoorlijk serieus. Alsof ze ook echt waar zijn! We leven vaak vooral vanuit het hoofd en ‘vergeten’ vaak dat ons lijf ook veel signalen geeft als er iets aan de hand is, maar vaak staan we niet voldoende in verbinding met ons lijf om dat goed te kunnen voelen.
Echte zelfzorg
Bij echte zelfzorg gaat het om het onderzoeken van wie jij nu eigenlijk echt bent. Wat is wezenlijk belangrijk voor jou? Wat maakt dat je bepaalde overtuigingen hebt? Hoe vast zit je aan deze patronen en overtuigingen? En hoe heb je deze ‘opgelopen’?!
Deze zijn al ontstaan in je vroege jeugd. Door opvoeding, conditionering op school, mogelijke nare gebeurtenissen en het missen van empathie en begrip heb je van alles geleerd over jezelf alsof het de waarheid zou zijn. Maar is dat wel zo? Moet je echt altijd voor de ander klaar staan? Moet je meer aandacht besteden aan een ander dan aan jezelf? Is het echt zo dat je nog harder zou moeten werken? Of dat je naar jouw idee vaak lui bent? Of zijn dat alleen maar gedachten die jezelf keer op keer in de weg zitten? Door stil te staan en bewust te worden hoe jij precies in elkaar zit en waar het vandaan komt, is het mogelijk om op termijn structureel beter voor jezelf te gaan zorgen en beter in balans te blijven. Alleen door deze bewustwording krijg je door wat je doet. Van daaruit kunnen andere keuzes gemaakt worden. Vanuit verbinding met jezelf, contact met het gevoel in je lijf en je emoties.
En jezelf echt serieus nemen, goed voor jezelf zorgen, komt ook ten goede aan de hulp die je biedt. Je kunt dan met meer aandacht en focus bij de ander zijn, win win dus! Een hele belangrijke reden om er werk van te maken! Dan help je toch maar mooi weer die ander ;-))
Meer weten?
Wil je graag meer weten hoe jij structureel beter voor jezelf kunt zorgen? Neem gerust contact op om te kijken hoe ik je zou kunnen helpen. Of volg mijn training ‘de autonome professional’. Voor data zie mijn website: www.werkvanuitjehart.nl. Je kunt je ook inschrijven voor mijn nieuwsbrief.
P.s.: Ook voor mezelf is het nog altijd een uitdaging om structureel beter voor mezelf te zorgen, maar ik kan tegenwoordig veel sneller aanvoelen wanneer ik rust nodig heb en deze neem ik dan ook als het maar even mogelijk is. En, ik ga sinds een aantal jaren minimaal 1 x per jaar er in mijn eentje tussenuit, in een huisje in het bos of op Schiermonnikoog. Wel deels aan het werk, maar ook veel me-time en bezinning en dat werkt erg goed moet ik zeggen!
